Od 1 stycznia 2024 roku wszystkie drony wykonujące lot w kategorii szczególnej (z wyjątkiem NSTS) oraz drony z nadaną klasą C (za wyjątkiem klasy C0 i C4) latające w kategorii otwartej będą musiały działać z włączonym systemem Remote ID, z wgranymi aktualnymi danymi operatora.
Głównym celem wprowadzenia omawianego wymogu jest możliwość łatwego i szybkiego zdiagnozowania czy dron przelatujący nam nad głową wykonuje lot nielegalnie, stwarzając zagrożenie dla bezpieczeństwa publicznego czy prywatności. Ma to pozytywnie wpłynąć na społeczną akceptację dronów – bo wielu ludzi spoza branży ma nas za podglądaczy .
Jakie wymagania musi spełniać system Remote ID
- możliwość wprowadzenia numeru operatora z dodatkowym 3-znakowym kodem zabezpieczającym,
- powinien mieć numer seryjny zgodny z normą ANSI/CTA-2063-A-201,
- zapewniać w czasie rzeczywistym transmisję danych w otwartym protokole komunikacyjnym (np. wifi, bluetooth) tak by sygnał mógł zostać odebrany przez smartfon znajdujący się w pobliżu. Dane jakie powinien emitować sygnał to:
- numer operatora,
- unikatowy numer modułu Remote ID,
- rzeczywiste położenie drona oraz bieżącą wysokość przelotową względem terenu,
- współrzędne pilota sterującego dronem lub punkt, z którego maszyna wystartowała (HomePoint),
- musi uniemożliwiać ingerencję użytkownika bezpośrednio w system Remote ID
- musi być wprowadzony na rynek wraz z instrukcją producenta opisującą wykorzystywany przez system protokół komunikacji oraz:
- przewodnik do instrukcji tego modelu
- instruktarz do wprowadzenia numeru operatora
Obowiązek operatora SBSP względem Remote ID
Obowiązkiem operatora wykonującego lot w kategorii szczególnej jest prawidłowe skonfigurowanie Remote ID (za wyjątkiem lotów zgodnych z NSTS). Jeżeli dron nie ma wbudowanego modułu Remote ID operator ma obowiązek zainstalować moduł zewnętrzny na własną rękę. EASA na swojej stronie internetowej publikuje listę producentów tego typu urządzeń. To super ważne, bo nie może to być pierwszy lepszy “chiński lokalizator” jak się niektórym wydaje. Urządzenie musi spełniać w/w wymagania. Jeżeli znajduje się na stronie EASA to znaczy, że je spełnia. Link tutaj.
Jak skonfigurować Remote ID w dronie DJI
Przepisy wymagają, żeby proces konfiguracji Remote ID opisany był w instrukcji obsługi drona (jeśli jest w niego wbudowany) lub opis był dołączony z zewnętrznym modułem (gdy będzie trzeba instalować go na własną rękę). Sam proces jest bardzo prosty i sprowadza się do kilku kliknięć co widać na grafice załączonej poniżej:
Jak uzyskać pełny numer operatora dla Twojego Remote ID
Gdy znajdziesz już w aplikacji DJI pole, w którym dron pyta Cię o Twój numer operatora pamiętaj, że nie chodzi mu o OPERATOR ID lecz o ten numer powiększony o “-” i trzy tajne znaki. Po co tak nawymyślali? Chodzi o bezpieczeństwo Twoich danych.
OPERATOR ID to numer, który do tej pory naklejaliśmy fizycznie na naszych dronach. Widzisz go za każdym razem gdy logujesz się na Twoim profilu operatora (tutaj). Gdy zgłaszasz lot w aplikacji Check-In Pansa to inni piloci mogą w każdym momencie odczytać numer Twój OPERATOR ID, który podałeś. Sprytniejsi (w negatywnym znaczeniu) mogliby w ten sposób wybierać sobie kogo numer podkraść i wpisać w Remote ID drona, którym planują wywinąć coś nielegalnego. Żeby zapobiec takim akcjom pomyślano o “tajnych trzech znakach” które uzyskać może tylko osoba zalogowana do swojego profilu operatora. Poniższe grafiki przeprowadzą Cię przez ten proces:
Tzw. OPERATOR E-ID to Twój numer operatora (OPERATOR ID) powiększony na końcu o cztery znaki, z których pierwszy to zawsze “-” a pozostałe trzy to znaki alfanumeryczne. Stąd cały numer musi zawierać 20 znaków. System Remote ID w dronach DJI oczekuje od nas 20 znaków. Znane są nam przypadki, osoba otrzymała od Urzędu Lotnictwa Cywilnego numer operatora składający się z 15 znaków co po dopisaniu tych tajnych dało 19-znakowy numer. Dron tego nie przyjmie.
Przyczyną takiej sytuacji jest błąd w systemie rejestracji operatorów. Jeżeli taka sytuacja dotyczy Ciebie, zgłoś problem do Departamentu Bezzałogowych Statków Powietrznych Urzędu Lotnictwa Cywilnego. Do zgłoszenia służy dedykowany email: [email protected] . Gdyby Twój dron nie chciał wystartować z nieuzupełnionym numerem to dopisz 0 jako 16 znak, a potem “-” oraz “trzy tajne znaki” i korzystaj z takiego rozwiązania do czasu aż ULC rozwiąże Twoją sprawę. Potem wprowadź do systemu prawidłowy numer.
Pamiętaj! Nikomu nie udostępniaj tych ostatnich trzech znaków.
Które drony są wyposażone w zdalną identyfikację
Jeżeli dron wyjeżdża z fabryki z etykietką klasy C1, C2, C3, C5, C6 to oznacza, że system Remote ID ma już wbudowany. Jedynym zadanie operatora jest prawidłowo ten system skonfigurować (jak opisano wyżej). Jeżeli Twój dron nie ma na obudowie naklejki z klasą ale wiesz, że się do niej kwalifikuje bo wyczytałeś to ze strony EASA to zaktualizuj mu oprogramowanie (powinno być dostępne gdy uruchomisz sprzęt i podłączysz go do internetu. Jeżeli dron twardo utrzymuje, że nic nie wie o nowym oprogramowaniu (a dopiero wyjąłeś go z pudełka) to wyjdź z budynku i pozwól mu się zlokalizować – nowe (chińskie) drony ostatnią pozycję jaką pamiętają to Chiny. W chinach europejska aktualizacja nie jest im potrzebna. Jeżeli dron zorientuje się, że jest w Europie powinien przyznać, że znalazł update. Lista dronów z podziałem na klasy, do których kandydują (aktualna na 11 stycznia 2024) poniżej:
Dlaczego jeden Mavic 3 ma naklejkę z klasą C1 na obudowie a drugi identyczny model nie? Dlatego, że wyjechały z linii produkcyjnej w innym czasie. Egzemplarze wyprodukowane najwcześniej nie mają klasy i należy je zaktualizować.
Jeżeli od Twojego ostatniego szkolenia na pilota drona nie zdążyłeś poukładać sobie w głowie zawiłości prawa dronowego a zmiany z 1 stycznia 2024 jeszcze Cię dobiły to zapraszamy na nasz kurs uzupełniający pt. “DroNowe zmiany w przepisach“, na którym zrozumiesz co się dzieje dookoła śmigła :D.