Yuneec – producent innowacyjnych statków powietrznych, jedną z największych firm w branży UAV. Jaka jest ich historia? Zapraszam do lektury.
Założony w 1999 r przez Tian Yu Yuneec ma swoją siedzibę w miejscowości Jinxi w Chinach.Choć nazwa ta jest znana na całym świecie, na terenie USA załogowe maszyny tego producenta sprzedawane były pod nazwą GreenWing International. Największym sukcesem tej marki jest stworzenie prototypu pierwszego, w pełni elektrycznego, samolotu załogowego możliwego do masowej produkcji – Yuneec International (GreenWing International) E430.
Yuneec, choć zajmował się produkcją załogowych maszyn powietrznych wywodzi się z branży bezzałogowych statków powietrznych. Od wielu lat produkty tej marki znane są miłośnikom branży UAV pod nazwami HorizonHobbies czy Spektrum. Szczególną uwagą cieszy się druga z wcześniej wspomnianych marek, która od ponad 20 lat uznawana jest za jednego z największych i najlepszych producentów nadajników radiowych na świecie.
Yuneec E-Pac
Pierwszym z produktów wypuszczonych seryjnie pod szyldem Yuneec był Yuneec International EPac.
E- Pac był małą, ważącą zaledwie 29kg, sportową paralotnią o napędzie elektrycznym. Przy masie porównywalnej do spalinowych odpowiedników oferował on około 30-40 minut czasu lotu. Jednym ze współtwórców tego produktu był Eric Dofour – zwycięzca krajowych zawodów motolotniowych USA w latach 2003-2006.
Yuneec ETrike
Następnym z produktów wypuszczonych przez firmę prowadzoną przez Tian Fu była elektryczna motolotnia Yuneec ETrike. Lotnia była oparta o konstrukcję Avio Delta Thruster. Głównym konkurentem ETrike był Americano FAR 103 Ultralight . Produkt wyróżniało sztywne, umieszczone w górnej pozycji, górne skrzydło usztywnione za pomocą konstrukcji prętowej. Statek powietrzny był sterowany za pomocą wychylenia środka ciężkości a w otwartym kokpicie posiadał jedno siedzenie dla pilota. Podwozie składało się z 3 sztywnych kół a za napęd odpowiadał jeden elektryczny silnik Yuneec Power 10 umieszczony w pozycji pchającej. Rozpiętość skrzydeł wynosiła 9.5 m. Maszyna miała być dostarczana jako zestaw gotowy do lotu, nigdy jednak nie wyszła poza fazę prototypu.
Yuneec International E430
Nastepnym dziełem zaprezentowanym w 2005 roku był model E430. Był to dwu miejscowy samolot elektryczny. E430 został zbudowany jako kompozytowy górnopłat z usterzeniem w układzie V. Jego prędkość startowa wynosiła 65 km/h, przelotowa 95 km/h zaś maksymalna 150 km/h. Yuneec szacował, iż żywotność akumulatorów miała wynosić 1500h a koszt jednej miał wynosić 7000 dolarów. Długość lotu, podczas którego samolot wykorzystywał zestaw do 5 akumulatorów oscylowała w granicach 2-2.5 h. Niestety ale projekt nigdy nie wszedł do produkcji seryjnej a do 2012 roku zostały wyprodukowane jedynie 2 egzemplarze testowe. Mimo nie wprowadzenia do produkcji należy wspomnieć, iż Yuneec E430 wygrał nagrodę Lindberga dla najlepszego projektu samolotu elektrycznego.
Pierwszy legalny w użytku samolot elektryczny
W 2013 roku Yuneec zaprezentował model E-Spyder. Konstrukcja ta jest jednomiejscowym samolotem elektrycznym w układzie górnopłata. Posiada on otwarty kokpit i jest napędzany pojedynczym silnikiem elektrycznym PowerDrive 24. Jako pierwszy samolot elektryczny otrzymał certyfikat dla samolotu elektrycznego od DULV (Deutschen Ultraleichtflugverbandes)
Yuneec Q500
W roku 2014 Yuneec International zaprezentował swój pierwszy bezzałogowy statek powietrzny – Yuneec Q500 Typhoon. Wspomniany dron był quadrocopterem klasy 500 (mającym aż 50cm po przekątnej od silnika do silnika). Pozwalał on na około 20minut czasu lotu z prędkościami do 80km/h. Jako jeden z pierwszych gotowych do lotu dronów posiadał wbudowany w nadajnik radiowy tablet, dzięki czemu użytkownicy nie musieli podpinać własnych urządzeń. Był on modernizowany i ostatecznie występował w 4 wersjach. Wersje Q500 oraz Q500+ wyposażone były w kamerę FullHD, Q500 4K jako jeden z pierwszych dronów na świecie nosił kamerę nagrywająca w rozdzielczości 4k. Istniała także wersja dostosowana do współpracy z kamerką GoPro pod nazwą Uneec Q500 Typhoon G. Co jest najciekawszą informacją wszystkie kamery w drobiem Q500 były wymienne pomiędzy poszczególnymi wersjami.
Inwestycja Intela
W 2015 w działalność marki Yuneec zainwestował Intel. Kwota, którą gigant branży IT przeznaczył na wsparcie działalności producenta bezzałogowców wynosiła 60 milionów dolarów. To właśnie dzięki tej dotacji w dronach Yuneeca mógł pojawić się pierwszy na świecie system wykrywania przeszkód oparty o sonary i wizję komputerową. Nazywał się on Intel Realsense a zaprezentowany został w 2016 roku jako część prezentacji nowego dziecka marki Yuneec – modelu Typhoon H. Wspomniany bezzałogowiec był heksakopterem wyposażonym w obracana o 360 stopni kamerę 4K. Jako jeden z niewielu gotowych produktów oferował zaawansowane funkcje bezpieczeństwa takie jak redundancja zespołu napędowego (mógł bezpiecznie wylądować mając awarię jednego, w szczególnych wypadkach nawet 2, silników). Tak jak poprzednik kamera w modelu Typhoon H była wymienna. Dostępne były 2 modele kamer – fotograficzna CGO3+ oraz termowizyjna CGO-ET. Dron był w stanie latać koło 17 minut z prędkościami do 80km/h. Yuneec pozostał przy, doskonałej moim zdaniem, koncepcji wbudowywania tabletu w nadajnik drona, dzięki czemu użytkownik był w stanie cieszyć się nagranymi obrazami natychmiast po zakończeniu lotu.
Breeze
W tym samym roku Yuneec zaprezentował model Breeze. Był to pierwszy na świecie tani, kieszonkowy, dron posiadający kamerę 4K zdolną do robienia zdjęć i nagrywania filmów. Niestety te nie były wysokiej jakości, gdyż dron mimo umiejętności trzymania pozycji nie był wyposażony w gimbal (przez co obraz chwiał się na boki i drżał). Sam dron był małym quadrocopterem zdolnym do wykonywania 12 minut czasu lotu, mającym rozmiar zaledwie 24 cm po przekątnej od silnika do silnika i ważącym 385g. Niestety z racji sterowania realizowanego jedynie przez smartfon zasięg modelu Breeze wynosił 100 metrów.
Yuneec Typhoon H520
W 2017 roku Yuneec zaprezentował odświeżoną wersję modelu Typhoon H – model Typhoon H520. Mimo, iż z wyglądu bardzo przypominał poprzednika – usprawnienia były bardzo spore. Maszyna posiadała przedłużony do około 28 minut czas lotu, była bardzo cicha (dużo cichsza od DJI Mavic Air czy Spark) a Jej charakterystyki zostały poprawione (dzięki czemu do dziś uważam ten model za najlepiej latającego gotowego drona w historii). Maszyna została też wyposażona w zaawansowane możliwości wykonywania lotów BVLOS. Typhoon H520 był w stanie wykonywać lot po punktach a także wykonywać skomplikowane misje automatyczne takie jak robienie modelu 3d budynku czy ortofotomapy z podaną dokładną ilością cm budynku czy terenu na 1 piksel zdjęcia. Ogromnym plusem maszyny była także poprawiona widoczność, która osiągnięto dzięki zastosowaniu pomarańczowego koloru obudowy. Tak jak poprzednicy – H520 umożliwiał łatwą wymianę kamer i występował w zestawie z 3 – przeznaczoną do inspekcji E50, fotograficzną kamerą z 1 calową matrycą E90, hybrydową kamerą klasyczną i termowizyjną w jednej obudowie CGO-ET oraz termowizyjną kamerą z zoomem optyczny E10 TV. Dron wyposażony był w nadajnik radiowy posiadający wbudowany tablet, na którym bezpośrednio mogliśmy oglądać obraz z kamery a także planować misje automatyczne (a nawet robić obie te czynności na raz!).
Rok 2018 – Typhoon H Plus, Firebird FPV i Mantis Q
W roku 2018 Yuneec wypuścił model Typhoon H Plus. Nie był on jednak następcą modelu H520 a jego budżetową wersją. W porównaniu z modelem H520 nie miał możliwości wykonywania misji automatycznych a kolor jego obudowy wrócił do standardowej dla modelu Typhoon H czerni. Reszta charakterystyk maszyny pozostała bez zmian w stosunku do modelu H520 czyniąc go świetną maszyną do wykonywania operacji filmowych. Występował on w zestawie z 1 calową kamerą fotograficzną CGO C23 oraz Kamerą optyczną i termowizyjną w jednej obudowie CGO-ET. Obie kamery, jak w przypadku poprzedników, mogły być stosowane zamiennie ze sobą.
Ostatnim z produktów wydanych przez Yuneec International w 2018 roku był składany, kompaktowy quadrocopter Mantis Q. Waga wspomnianego modelu to zaledwie 480 g dzięki czemu dużo łatwiej nim latać nie mając uprawnień. Nowy model posiada także bardzo długi czas lotu, który wynosi aż 33 minuty na 1 akumulatorze. Jednym z punktów sprzedażowych, które reklamował producent była bardzo nietypowa metoda sterowania dronem za pomocą głosu. Maszyna jest w stanie nagrywać filmy w rozdzielczości 4K, jednak jej największą wadą jest tylko 1 osiowy gimbal. Stabilizuje on kamerę w osi góra-dół przez co obraz cały czas będzie się pochylał na boki. Szczęśliwie producent reklamuje, iż wszelkie pochylenia obrazu mają być korygowane przez cyfrową stabilizację. Mantis Q jest wyposażony w GPS hold, dzięki któremu latanie nim nie sprawi trudności nawet amatorowi. Dron w zestawie przychodzi z nadajnikiem radiowym, choć i w tym wypadku producent nie wbudował w niego tabletu.
Podsumowanie
Yuneec ciągle jest jednym z największych producentów bezzałogowców na świecie i ciągle wypuszcza coraz lepsze nowe modele dronów. W 2019 roku doczekaliśmy się m.in Matnis G będącego odpowiedzią na zapotrzebowania rynku na małe, mobilne, składane drony oraz profesjonalnego sprzętu Yuneec Typhoon H3 współprojektowany z Leica. Choć jego maszyny mogą nie być znane każdemu – zdecydowanie możemy polecić większość z nich, ze szczególnym uwzględnieniem serii Typhoon H, każdemu miłośnikowi branży UAV.